Ο πρώτος μου εξοπλισμός γουιντ σερφ
Μέρος Α' - Πότε να αγοράσω και γιατί ;

Είναι καλό σημάδι που θέλω να αγοράσω τον πρώτο μου εξοπλισμό γουιντ σερφ! Αποτελεί ένδειξη της βαθιάς πόρωσής μου με το άθλημα. Αμέσως μετά την κατάκτηση ενός από τους πρώτους μου μαθησιακούς στόχους είναι πιστεύω ώρα να πάρω την δικιά μου σανίδα.

Καλά-καλά δεν "βγήκαν" τα πρώτα tack με τη "δασκάλα", και με διογκωμένη την αυτοπεποίθηση μου, ως εκκολαπτόμενος σερφάς, ψάχνω για επιβράβευση μέσα από την ελεύθερη έκφραση της καταναλωτικής μου δύναμης! Ταυτόχρονα, ονειρεύομαι ήδη τις πρώτες πλαναριστές μου μπότζες, τα άλματα και τα καμαρωτά ντακ τζάϊμπ δίπλα στην ακροθαλασσιά, καβάλα σε ένα κοντό και ελαφρύ, ανθρακονημάτινο και δίφινο γουέιλ, ή γουέιβ, κάπως έτσι τα λένε… 

Ωστόσο, κάτι μου λέει πως το σημείο αυτό θέλει προσοχή! Δεν είναι δύσκολο να παρασυρθώ και με την κατάλληλη βοήθεια από κάποιον "αδέξιο" φίλο, ή "επιδέξιο" πωλητή, να βρεθώ απογοητευμένος, κατάκοπος και με γλώσσα παπούτσι από το πολύ αλάτι, να στέκομαι στην παραλία και να αναρωτιέμαι: "μήπως βιάστηκα να αγοράσω δίφινο γουέιτ στα 85 λίτρα; Μήπως να το πουλήσω και να αγοράσω δασκάλα";

Τι μπορώ και τι με συμφέρει λοιπόν να κάνω; Να συνεχίσω να νοικιάζω ή να αγοράσω τώρα; Να περιμένω λίγο ακόμα, μα πόσο; Οι παράμετροι που με απασχολούν, είναι η γρἠγορη πρόοδος μου στο windsurf, η ασφάλεια μου και η καλύτερη δυνατἠ χρήση των χρημάτων που έχω στην διάθεσή μου. Αλλά ας τα πάρουμε με την σειρά:

1. Ταχεία πρόοδος.
Για να έχω γρήγορη πρόοδο θα χρειαστώ πολλές ώρες στο νερό και μπόλικη εξάσκηση, αυτό είναι βέβαιο. Με την πόρωση που έχω όμως, αυτά είναι δεδομένα. Θα χρειαστώ επίσης κάποια βοήθεια, από πιο πεπειραμένους σερφάδες και ενδεχομένως πέρα από το πρώτο εισαγωγικό μάθημα, ίσως άλλο ένα ή και δύο, για κάποιες συγκεκριμένες τεχνικές που ακολουθούν την κατανόηση της απλής πορείας (water start, γάντζο και δέστρες).

Επίσης, καλό θα είναι σε όλα τα στάδια της εκμάθησης των βασικών του windsurf να έχω στη διάθεσή μου τον απολύτως καταλληλότερο εξοπλισμό, για τις ικανότητές μου, αλλά και τις εκάστοτε καιρικές συνθήκες. 

Με αυτά υπόψιν, είναι νομίζω προφανές πως μέχρι να κατανοήσω καλά τα βασικά, δηλαδή, γάντζο, δέστρες, water start, είναι συμφέρον για μένα να νοικιάζω εξοπλισμό από κάποιο windsurf club, που εκτός από ποικιλία "μεγεθών", μπορεί να μου προσφέρει (πιθανότατα) και κάποια καθοδήγηση.

2. Ασφάλεια.
Η ασφάλεια μου, είναι κάτι που γενικά δεν με απασχολεί ως αρχάριο, εκτός αν είμαι απελπιστικά σκεπτόμενο και προνοητικό άτομο, σε βαθμό αυτο-ταλαιπωρίας! Αν και δεν θα έπρεπε να είναι έτσι.

Τέλος πάντων, επειδή σαν μαθητευόμενος είναι παράλογο να απαιτώ από τον εαυτό μου να γνωρίζει όλους τους κινδύνους ενός αθλήματος που ακόμη δεν κατέχω, καλό θα είναι να αποθέσω μέρος της ευθύνης σε ανθρώπους που ξέρουν καλύτερα. Ή κι αν δεν ξέρουν, ας με έχουν τουλάχιστον στο νου τους, ας διαθέτουν ένα ζευγάρι κυάλια κι ένα βαρκάκι με μηχανή, για να έρθουν να με πάρουν, αν κάτι πάει στραβά… 

Νομίζω πως και εδώ, η ενοικίαση εξοπλισμού από κάποιο κλαμπ (το οποίο θα αναλάβει και να με προσέχει), με καλύπτει καλά.

3. Μπάτζετ.
Ώρα για το μπάτζετ τώρα. Χμμμ, νομίζω πως εδώ η ενοικίαση από το club δεν με συμφέρει και τόσο. Πληρώνω για να νοικιάζω εξοπλισμό με την ώρα (δέκα έως είκοσι ευρώ περίπου), και στο τέλος τι θα μου μείνει; Τίποτα! Ένας φίλος με εμπειρία στα μαθήματα αρχαρίων μου είπε πως κατά μέσον όρο χρειάζονται 40-60 ώρες στο νερό για κατανόηση των βασικών τεχνικών, χωρίς βέβαια να αποκλείονται κάποιες λαμπρές ή ανεπρόκοπες εξαιρέσεις! Είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα;

Νομίζω πως συγκρίνοντας το κόστος αγοράς ιδιόκτητου εξοπλισμού με αυτό της ενοικίασης, πρέπει να συνυπολογίσω και τα εξής:
α) την μείωση της αξίας του ιδιόκτητου εξοπλισμού, από την άτσαλη χρήση που του επιφυλάσσω σαν αρχάριος.
β) το κόστος επισκευής των ζημιών, που σίγουρα θα προκληθούν κατά την εκμάθηση.
γ) το κόστος της κατά διαστήματα αλλαγής του εξοπλισμού μου, με άλλον πιο κατάλληλο για τις ικανότητές μου, καθώς αυτές εξελίσσονται.
δ) το κόστος μεταφοράς του εξοπλισμού μου από και προς την παραλία, ή αποθήκευσής του σε κάποιο club.
ε) το κόστος λανθασμένων ή ασύμφορων αγορών, που εν μέρη είναι αναμενόμενες με δεδομένη την ασχετοσὐνη μου.
στ) το ανεκτίμητο ψυχικό κόστος, του να κοιτάζω από την παραλία, όσες φορές (δηλαδή συχνά) τα ένα-δυο πανιά μου δεν είναι κατάλληλα για τον καιρό.

Ωραία, ανάλογα με το μπάτζετ που έχω και τις τιμές που προσφέρει το club που με βολεύει, μπορώ να έχω μια καθαρούτσικη εικόνα, κατά πόσο με συμφέρει ή όχι οικονομικά, να αγοράσω ή να νοικιάζω εξοπλισμό. Προσθέτοντας τώρα και τα συμπεράσματά μου από την εξέταση των πρώτων δύο παραμέτρων (γρήγορη πρόοδος και ασφάλεια), μπορώ δικαιολογημένα και χωρίς αμφιβολίες να καταλήξω στο τι με συμφέρει να κάνω:

Μα φυσικά, να κάνω επιτέλους δικό μου αυτό το πανέμορφο δίφινο γουέικ, ή γουέιλ το είπαμε, με τις φλόγες από πάνω και τις τραϊμπαλιές από κάτω. Έχω ακούσει πως είναι "λούς" στο κύμα και αυτό είναι σημαντικό νομίζω, συν ότι χωράει μέσα στο αμάξι, οπότε δεν χρειάζεται να πάρω σχάρες. Ε, κι αν μου φύγει το φινάκι, θα χω το άλλο…

ΥΓ1.
Όσο κι αν το κείμενο φωνάζει για το αντίθετο, δεν είμαι ιδιοκτήτης surf club! Η κατά τόπους λεπτή ειρωνία στοχεύει την καταναλωτική μανία όλων μας. Είναι χιουμοριστική και τα συμπεράσματα αποτελούν προσωπική άποψη, βασισμένη στον τρόπο με τον οποίο εγώ, έφτασα στην αγορά του πρώτου μου εξοπλισμού. Σχόλια και διαφωνίες, ευπρόσδεκτες. Και για να μην παρεξηγηθούμε, η άποψή μου είναι πως δεν είναι συμφέρον να αγοράζει κάποιος εξοπλισμό, εφόσον δεν έχει κατακτήσει τις βασικές τεχνικές, water start, γάντζο, δέστρες, πλανάρισμα.

ΥΓ2. Μείνετε συντονισμένοι. Σύντομα θα ακολουθήσει το "Ο πρώτος μου εξοπλισμός windsurf, Μέρος Β' - Τι να αγοράσω και πως να επιλέξω".

Words: Κώστας Σταματάκος
Pics: the world wide web

www.boardsNwheels.gr > Άρθρα > Windsurf > Ο πρώτος μου εξοπλισμός