www.boardsNwheels.gr επισκευές windsurf, kitesurf, SUP, surf, snowboard, και ποδηλάτων

"PIMP N RIDE" - The Original Story
Mistral Twinzer 09

Ladies N Gentlemen... This, is a Special FCKNG Project!

Όπως είναι φυσικό, κι ας μην είναι συμφέρον να το παραδέχομαι, σαν μάστορας έχω προτιμήσεις: κάποιες εργασίες τις εκτελώ με όλη μου την προσοχή και τη συγκέντρωση. Άλλες, με ενδιαφέρον και γεμάτος προσμονή για την τελική τους έκβαση. Και κάποιες, λιγοστές και "εκλεκτές", τις απολαμβάνω πραγματικά, δένομαι μαζί τους, ένα κομμάτι τους γίνεται και δικό μου.

Αυτές, οι λιγοστές, προχωρούν σιγά - σιγά και το σύμπαν φροντίζει να κάθονται στα καβαλέτα του Shaping Room μόνο αργά το βράδυ. Όταν το εργαστήριο είναι άδειο από περαστικούς, η εξώπορτα κλειστή και στο σιντόφωνο παίζει ένα από τα δύο CD που διαθέτω όλα κι όλα…

Ε, το "PIMP N RIDE" είναι μέχρι στιγμής, στην σύντομη ιστορία του εργαστηρίου bNw, το απόλυτο Project! Όχι λόγω δυσκολίας, ή κάποιου αξιοσημείωτου αποτελέσματος. Αλλά γιατί κράτησε ογδόντα πέντε (85!) μέρες και τις ευχαριστήθηκα όλες ('ντάξει υπήρξαν και κάποιες σκοτεινές στιγμές…)! Το λέω Original, γιατί θα ακολουθήσουν κι άλλα, εξίσου ενδιαφέροντα και ίσως, αν δεχτούμε ότι "practice makes you better" πιο επιτυχημένα. Θα ακολουθήσουν ωστόσο, αυτήν τη μοναδική φάση που οραματίστηκε ένας από εμάς, και χάραξε για όλους εμάς. Δίκαια κάποιοι, κοιτάζετε τις εικόνες και βλέποντας ένα ακόμη πολύχρωμο σανίδι αναρωτιέστε: "Τι οραματίστηκε ο man; Τι χάραξε; Τι μας λέει τούτος;"
Δεν μπορώ να εξηγήσω. Είναι κάτι που το ζεις για να το δεις…


Έτσι έφτασε στο εργαστήριο: Ποιοτικό, όμορφο κι ελαφρύ...	Πολύ ελαφρύ! 5.584gr, χωρίς δέστρες και fins. Εξαιρετική κατασκευή!	Ένα ριζόχαρτο με τις θέσεις των box, υβρίδιο από Goya και Flikka.	Κάποια "πονηρά" εργαλεία, απαραίτητα για λίγη ακρίβεια!
Οι τρύπες ανοίχτηκαν με προσοχή για να φιλοξενήσουν τα box.	Τέσσερα fins για πρώτη φορά δίπλα - δίπλα. Looking good... feeling..?	Σχέδια για ένα πιο minimal και ελαφρύ pad. Έμειναν σχέδια...	Γάστρα τριμμένη με πολλή υπομονή, στα "όρια" των laminates!
Το deck, χωρίς αντιολίσθηση, stickers, αστάρι και πατάκια..	Γάστρα περασμένη με λευκό, τριμμένη στα "κατάλληλα" σημεία!	Deck βαμμένο το μισό με "άχνα", για "σκέρτσο" και μείωση βάρους!	Μία από τις φωτό δείγματα - έμπνευση, για το paint job!
Κλικ στις μικρές εικόνες για να εμφανιστούν μεγάλες επάνω

Πολύ θα ήθελα να διεκδικήσω την "πατρότητα" του Project.
Δεν μπορώ, καθώς δεν ήμουν παρά το εκτελεστικό όργανο, το "γυαλόχαρτο", στο όραμα κάποιου άλλου. Το όραμα του "iF", όπως μου αρέσει να τον αποκαλώ, λόγω αυτής της Ελπιδοφόρας Υποθετικής χροιάς, που αφήνει το όνομά του στα αυτιά.
"…if our souls were filled with color, we could be happier…"

Ο iF λοιπόν, εμφανίστηκε μέσα από ένα μήνυμα στο Facebook, με ύφος που θα ταίριαζε σε άλλη μια ραγισμένη μύτη, άλλη μία αποκόλληση ανάμεσα στις δέστρες, άλλη μία εργασία από τις πολλές. Τόσο ευθύς ωστόσο, συνειδητοποιημένος, λογικός και προσγειωμένος, που νόμιζα ότι κάποιος κολλητός, μου παίζει φάρσα.
Ακόμη αναρωτιέμαι τι σκέφτηκες, όταν εντελώς φυσικά σε ρώτησα: "Ρε man, μήπως είσαι φάρσα;". :-)

"Όχι, έχω ένα Mistral Twinzer 76, του '09…", απάντησες, "…που γουστάρω πολύ, είναι το αγαπημένο μου. Θέλω να το Pimpάρουμε: να το κάνουμε Quad, να του αλλάξουμε πατάκια, να το βάψουμε και να το κάνουμε οχτώ (8!) κιλά!" Αυτό το τελευταίο δεν το είπες, αλλά σαφώς το ζήτησες, έστω άθελά σου, έστω στις πρώτες συνομιλίες μας… Γιατί η αλήθεια είναι φίλε, πώς στην συνέχεια κόλλησες κι εσύ γραμμαριοφοβία κι έκανες ότι μπορούσες για να μην μετατρέψουμε το πανάλαφρο Mistralάκι σε βαρίδι! Και ήταν μια φάση τόσο διασκεδαστική! Γούσταρα μόνο. Κι ας μην έχουμε ποτέ γνωριστεί. Κι ας φίλτραραν τις κουβέντες μας οι "σατανικές" γραμμές του διαδικτύου. Κι ας ζωντάνευε το project κάθε λίγα βράδια μέσα από ένα άψυχο album του facebook.

Η ανταλλαγή "ιδεών - σπρωξιών" ξεκίνησε με τον iF προσγειωμένο, αποφασισμένο και άκαμπτο στα πολύχρωμα "θέλω" του. Εγώ, κλασικά μονόχρωμος και γραμμαριοφοβικός! Αναγκασμένος, γενικά, να κλείσω το "οπτικό" μου πεδίο, για να προσαρμοστώ στις ρηχές απαιτήσεις μιας πιο πεζής καθημερινότητας, επιτέλους είχα μια ευκαιρία να δω από τα ορθάνοιχτα μάτια κάποιου άλλου, με αισθητική συνευθειακή προς τη δική μου! Η ανταλλαγή κατέληξε με τον iF να αιθεροβατεί γελαστός κάπου στα "side - off " νεφελώματα ενός ουρανού γεμάτου κύματα κι εμένα "ουράνιο τόξο" στολισμένο με κρεμασμένα πάνω του γραμμάρια "που από κάπου γλίτωσαν"! Αν μπορεί κανείς να πει κάτι τέτοιο, χωρίς να χαρακτηριστεί χρήστης παραισθησιογόνων ουσιών.

Στο μεταξύ, τα κατά καιρούς καυστικά μου σχόλια προς οποιονδήποτε απλά "κόβει" δυο τρύπες σε μια γάστρα, φυτεύει δυο fin box και του φυτρώνουν "σακούλες", δεν θα μου επέτρεπαν επ' ουδενί να πράξω το ίδιο. Έτσι, από την πρώτη στιγμή αποπειράθηκα να φρικάρω τον iF και να ζυγίσω την αποφασιστικότητα του για ένα σωστό Pimp: "θα πάρεις ριζόχαρτο, θα το κολλήσεις κάτω από την ουρά του Mistral και θα σχεδιάσεις το περίγραμμα και την θέση των δύο fin. Στην συνέχεια θα πάρεις σβάρνα τα τετράφινα στα 75+/- κάτι λίτρα, να βρεις μια ουρά να μας ταιριάζει. Κι αν (iF…) το σανίδι αυτό σερφάρει του γούστου σου… τα βάζουμε εκεί και ίσως, ίσως το Pimped quad τσουλήσει σωστά."

Ο iF δεν φρίκαρε: "Εντάξει. Θα το κάνω αύριο και θα σου πω…" απάντησες, με γέμισες απορία, έστειλες τη βελόνα της "ζυγαριάς αποφασιστικότητας" στο stop της κι εμένα στην θέση μου. Βρήκες μπόλικα Quads στην σερφοπαρέα σου, τα "μέτρησες", τα "σκέφτηκες", πήρες δίχως τρίτη σκέψη το ρίσκο, που δικαιωματικά ήταν δικό σου, και μου έδωσες συγκεκριμένες θέσεις, αποστάσεις και γωνίες. "Είσαι φάρσα;"




Κλικ στις μικρές εικόνες για να εμφανιστούν μεγάλες επάνω

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, βρίσκομαι στο ΚΤΕΛ Αχαίας των 19:06, από Ακράτα για Αθήνα. Το "Pimp N Ride"περιμένει τυλιγμένο σε ένα χαρτόκουτο, στην αποθήκη του iF. Του iF, που man επιβεβαίωσες, με τον καλύτερο τρόπο την σουρεαλιστική εικόνα που έχω σχηματίσει για εσένα χωρίς να σε έχω δει ποτέ. Την εικόνα κάποιου, που μετά από ενενήντα (90!) ημέρες αναμονής, περιμένεις τρεις ακόμα για να ανοίξεις το κουτί με την ησυχία σου, όπως του αξίζει. Ενώ ακόμη και τώρα, κανείς μα κανείς δεν μπορεί να δώσει μια βέβαιη απάντηση στο ακόλουθο ερώτημα:

"Θα τρέχει το Pimp N Ride πάνω στο κύμα, αμέριμνο και γεμάτο εξουσία, σαν τον άνεμο γύρω από τους αιώνιους κι αεικίνητους αμμόλοφους της Μεγάλης Αφρικανικής Ερήμου; Θα κόβει επάνω τους στροφές όπως το ξυράφι στον γαλάζιο πάγο; Ή θα σέρνεται σαν γέρικη ξεθωριασμένη κάμπια στην πρωινή υγρασία που μαζεύτηκε σε μια Jumbo-σακούλα, στο σκιερό πίσω μπαλκόνι ενός εξοχικού, που κανείς πια δεν επισκέπτεται;"

Σε αντίθεση με εκείνη, που λείπει από τα περισσότερα αναπάντητα ερωτήματα, εδώ, η απάντηση δεν έχει και μεγάλη σημασία. Τουλάχιστον για εμένα. Για εσένα iF, δεν μπορώ να πω, αν και υποψιάζομαι… (Μπερδεμένο αυτό, αλλά αν το διαβάσει κανείς λίγο αργά, βγάζει και νόημα!)

Γιατί σε ένα ταξίδι δεν μετράει μόνο ο προορισμός, αλλά και η διαδρομή.
Σε ένα σανίδι δεν είναι το βάρος, είναι το feeling.
Μια μορφή δεν είναι μόνο γραμμές, είναι σκιές και χρώματα.

Pimp N' Ride - END OF STORY.

ΥΓ1.
Το Project μέσα από τα "μάτια" του iF...

ΥΓ2.
Περί βάρους…

ΥΓ3.
Το τεχνικό κομμάτι του Pimp δεν έχει ούτε μεγάλη σημασία ούτε και ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αν και είχε κάμποσες τεχνικές δυσκολίες στο θέμα του συνδυασμού fluo βαφής με λογικό κόστος. Οι εικόνες μιλούν μόνες τους. Η τεχνική του Ride αντίθετα, έχει και ενδιαφέρον και σημασία. Κι ο iF υποσχέθηκε να μοιραστεί δυο κόλπα, ή και τρία...

ΥΓ4.
Αντιλαμβάνομαι πως λογοτεχνικά παρεκτράπην ελαφρώς. Όπως παλαιά θα πουν κάποιοι.
Ήταν η φύση και το κλίμα του συγκεκριμένου Project, που με ώθησαν να αφεθώ ελεύθερος. Κι έτσι έκανα.

Words: Κώστας Σταματάκος
Pics: Οι μούφες δικές μας, οι γ@μ@τες του shootnride.gr