www.boardsNwheels.gr - how to build a custom windsurf

Το "Καστομάκι"

Το όνειρο…
Ήταν Ιούλιος του 2010, όταν η σερφοπαρέα (έστω κι αργά) ανακάλυψε το Πρασονήσι της Ρόδου. Η μαγική παραλία μας φιλοξένησε για έναν μήνα, κάτω από μια αυτοσχέδια καλαμωτή πέργκολα, με το θρυλικό Seicento μισοθαμένο να κόβει τον αέρα, την άμμο κρεβάτι και τον ουρανό σεντόνι.
Κάθε πρωί, ξύπνημα στις έξι, καφέ στο μπρίκι με το γάντζο στο χέρι και μαγικά πριβέ σέσιονς μέχρι να ξυπνήσουν οι ξενύχτηδες, ή να ανοίξουν τα clubs. Όλη μέρα άραγμα, βολτάρισμα, γέλια, φαϊ και ύπνος. Το απόγευμα που έκλειναν τα clubs, κι άλλο surf, μέχρι βαθιά τη νύχτα. Ήταν το πρώτο πραγματικό σερφο-καλοκαίρι μας και δεν θα μπορούσε να είναι τίποτε λιγότερο. Αξέχαστο!

Ένας από τους ανθρώπους της παραλίας που αμέσως μας "αγκάλιασαν" ήταν ο Ρένεκ, μάνατζερ του Surf club Prasonisi. Λίγο πέρα από τα σαράντα, ήσυχος, ευγενικός και μόνιμα απασχολημένος, εμφανιζόταν συνήθως όταν τον χρειαζόμασταν, πρόθυμος μόνο να βοηθήσει.
Ένα απόγευμα, με φόντο το χαλαρωτικό ηλιοβασίλεμα του Πράσο, πιάσαμε κουβέντα. Μας διηγήθηκε πώς πριν από τριάντα χρόνια, στην παγωμένη κομουνιστική Πολωνία, πάλευαν να φτιάξουν μόνοι τους ολόκληρους εξοπλισμούς windsurf, από πανιά και σκάφη, μέχρι μάτσες και φινάκια, με ελάχιστα εργαλεία, αλλά πολύ πάθος.

Το βλέμμα του Ρένεκ βυθίστηκε στο παρελθόν, το πρόσωπο του φωτίστηκε. Μας μιλούσε για τις ατέλειωτες ώρες που πέρναγε αυτός και η σερφοπαρέα του μπροστά σε ένα κομμάτι φελιζόλ:
"…we sit and look at the board for hours and try to imagine it planning on the water… I sand a bit off the tail, I grab a beer, I take a sip, I sand a bit off the rail, I sit down… I keep drinking, I keep sanding, I keep thinking of the moment the new board will hit the water for the first time, I am dreaming…".

Η περιγραφή του Ρένεκ, έγινε αμέσως εικόνα μέσα στο κεφάλι μου.
Σε μια ασπρόμαυρη, άχρονη στιγμή, η γεμάτη ζωή, χρώματα και αισθήσεις "φάση" του windsurf, συνδέεται απόλυτα με ένα άψυχο κι άχρωμο κομμάτι φελιζόλ, ενσταλάζοντας του με μια και για πάντα, όλες τις όμορφες στιγμές που έγιναν, κι όλες όσες θα γίνουν.

Δεν έδωσα σημασία, η κουβέντα προχώρησε, το καλοκαίρι πέρασε…

…ο σπόρος του Ρένεκ όμως ήταν εκεί, ποτιζόταν καθημερινά από το ενδιαφέρον μου για κάθε είδους κατασκευές και λιαζόταν στην μανία μου για το windsurf. Μετά από πολύ χρόνο, αρκετή προσπάθεια, λίγες απογοητεύσεις και πολλές καλές στιγμές, ήρθε η στιγμή για την οποία μας είχε μιλήσει τότε ο Ρένεκ. Η στιγμή που το όνειρο θα πέσει επιτέλους στο νερό. Η στιγμή, που οι τεράστιες αμφιβολίες είτε θα σχηματίσουν μια μαύρη ξέρα, το σκάφος θα χτυπήσει πάνω της και θα βυθιστεί στη λήθη και την αποθήκη, είτε θα λιώσουν σαν από ζάχαρη μόλις τις αγγίξει η θάλασσα και το σκαφάκι θα χαθεί πλανάροντας προς το μακρινό πια, ηλιοβασίλεμα του Πράσο…

Words: Κώστας Σταματάκος
Pics: boardsNwheels

Σελίδα:
Προηγούμενη > 0 > 1 > 2 > 3 > 4 > 5 > 6 > 7 > 8 > Επόμενη

www.boardsNwheels.gr > Special Projects >Custom board building